Hoewel lachgas de laatste tijd vooral onderwerp van gesprek is als het over de consumptie er van gaat, rapporteerde de NOS vandaag dat Anqore (gevestigd op het Chemelot terrein)al tientallen jaren ‘grote hoeveelheden’ lachgas uitstoot.
In 2017 zou Chemelot hebben ontdekt dat hun partner Anqore lachgas uitstoot. De ontdekte uitstoot werd vervolgens bij de provincie gerapporteerd, maar die verwees de aangever door naar de NEa (Nederlandse Emissie autoriteit).
Hoeveel lachgas er nu precies vrijkomt, wordt niet vermeld, maar volgens de NOS gaat het om 50% meer dan werd aangenomen. Er zijn ook geen wettelijke beperkingen voor de uitstoot van lachgas. Wel zegt het RIVM er op toe te zien dat de metingen van lachgasuitstoot correct worden uitgevoerd.
De uitstoot biedt echter ook kansen: aangezien lachgas 265 keer zo sterk is als broeikasgas CO2, zet het beperken van de uitstoot zoden aan de dijk als het om klimaatmaatregelen gaat. Chemelot heeft al gemeld binnen drie a vier jaar middels katalysatoren de uitstoot met 85% te reduceren. Volgens de NOS komt 4% van de totale broeikasgasuitstoot voor rekening van de uitstoot van lachgas. Daarvan wordt ongeveer een derde uitgestoten door de landbouw (mest, kunstmest en het omploegen van graslanden). De verbranding van fossiele brandstoffen en afval levert ook ongeveer een derde op. De laatste derde komt voor rekening van de chemische industrie.
Als van een derde van de lachgasemissie door katalysatoren zo’n 85% kan worden afgesnoept, levert dat een significante bijdrage aan de totale Nederlandse uitstoot van broeikasgassen. De katalysatoren zouden tussen de 90 en 120 miljoen euro moeten kosten. Volgens het NRC is dat gezien de potentiële besparing ‘een klimaatklapper’.
In een reactie laat Chemelot weten dat verduurzaming zeer hoog op de agenda staat, maar dat regelgeving met betrekking tot de uitstoot van lachgas altijd ontbrak. Er zijn namelijk te weinig fabrieken in Europa die lachgas uitstoten om als benchmark te worden gezien voor het ETS systeem.
