Bij TNO wordt onderzoek gedaan naar het gebruik van sensoren in kleding om de dragers er van te monitoren op blootstelling aan chemische stoffen. Volgens drs. Maaike Le Feber van TNO kunnen werkplekken daardoor veiliger en gezonder worden gemaakt.
De huidige methode om blootstelling van (chemische) stoffen te meten is door steekproefsgewijs monsters te nemen en die vervolgens te analyseren. Het nadeel van die methode is dat de uitslagen vaak meer dan een week op zich laten wachten en dat de blootstelling aan stoffen sterk kan variëren gedurende de tijd.
Door gebruik te maken van kleine (en steeds betaalbaarder) sensoren kan werkkleding met deze techniek worden uitgerust. Door sensoren in kleding te verwerken kan er realtime worden gemeten en kunnen eventuele overschrijdingen van de blootstelling direct worden gecorrigeerd. Bovendien kunnen bepaalde patronen in beeld worden gebracht: als bepaalde afzuiginstallaties te laat worden aangezet, wordt dat meteen duidelijk in de blootstellingscijfers.
Hoewel de sensoren nu nog vrij groot zijn en in hesjes zijn verwerkt, verwacht TNO dat de sensoren steeds kleiner kunnen worden. Op den duur zouden medewerkers niet meer moeten merken dat ze de sensoren dragen. Ook wordt er gewerkt aan een GPS tracking systeem waarmee de blootstellingsdata kan worden gekoppeld aan de afstand ten opzichte van de bron. Die GPS informatie dient in het kader van de privacy wel anoniem verwerkt te worden.
Waar er nu alleen nog data wordt gegenereerd, werkt TNO ook al aan een systeem waarbij er een signaal afgaat bij het overschrijden van een bepaalde drempelwaarde.
TNO organiseerde in november vorig jaar een workshop over de ethische kwesties met betrekking tot de sensoren in kleding. We houden de agenda van TNO voor u in de gaten en melden zodra de workshop opnieuw georganiseerd wordt.
