De industriële watergebruikers maken zich grote zorgen over de gevolgen van de verzilting door de lage Rijnafvoer. Dit speelt met name in het westen van het land. “De watervoorziening is echter nu niet in gevaar en er is geen sprake van een crisis. Daarnaast zijn er zorgen over de aan-en afvoer van grondstoffen en producten omdat de beladingsgraad van schepen daalt”, zegt Roy Tummers, directeur Water bij VEMW.
Een van de grote zorgen is het zoutgehalte van water. Vooral het westen van het land heeft last van verzilting. “Te zout water kan leiden tot corrosie en slijtage aan materiaal”, aldus Tummers in de PZC. Ook maken de watergebruikers zich zorgen over eventuele lozingsbeperkingen voor koelwater.
Rijkswaterstaat laat weten dat de zoutgehaltes in het Amsterdam-Rijnkanaal de kritische waardes niet bereiken, behalve af en toe wat pieken. Daarom is het bellenscherm nog niet aangezet.
Bellenscherm
Rijkswaterstaat plaatste in 2018 het bellenscherm om het steeds zouter worden van het Amsterdam-Rijnkanaal te stoppen. Rijkswaterstaat pompt lucht door de buis op de bodem heen, die in het water komt en naar boven gaat. Zoutwater is zwaarder dan zoetwater en stroomt daarom over de bodem. De luchtbellen uit het bellenscherm brengen het zoute water omhoog. Dat komt vervolgens terecht in de zoetwaterstroom die vanuit het Amsterdam-Rijnkanaal richting Noordzee gaat. Zo wordt het zoute water tegengehouden en stroomt het terug naar het Noordzeekanaal.
Watertemperatuur
Naast het zoutgehalte is ook de temperatuur van het water een potentieel probleem voor bedrijven. Op diverse plekken ligt de watertemperatuur al rond de 23 of zelfs 24 graden. Tummers: “Als water te warm is, mogen bedrijven met koelsystemen hun water niet altijd meer lozen. Dat kan leiden tot problemen met de productie.”
De overheid moet volgens Tummers werken aan een systeem waarbij water langer vastgehouden kan worden, een systeem van bergen en opslaan. “En waterverbruikers, zoals wij, moeten hun best doen om minder water te gebruiken.”
Chemelot
Industriecomplex Chemelot in Geleen wordt nog niet getroffen door het watertekort in Nederland. Hoewel de aanvoer van de Maas kritische waarden bereikt, verwacht het industriecomplex niet dat het Landelijk Management Team Watertekorten (MTW) vraagt om fabrieken (deels) te laten stoppen.
Tot nu toe is de droogte minder groot dan die van bijvoorbeeld 2018 en 1976, stelt Chemelot in een persbericht. Ook in die jaren was het niet nodig het noodplan in werking te laten treden.
Voor de 60 fabrieken haalt Chemelot water uit het Julianakanaal. Dat wordt vooral gebruikt als koelwater en demiwater om stoom van te maken. Een klein deel verdampt via de koeltorens, de rest gaat via de waterzuivering terug richting Maas.
Om de afhankelijkheid van Chemelot van het water uit de Maas te verminderen heeft Chemelot samen met Waterleiding Maatschappij Limburg en Waterschapsbedrijf Limburg het programma ‘Circulair water’ gelanceerd.
Hiermee wil Chemelot de lozing en de intrek van water op termijn zo veel mogelijk verminderen, bijvoorbeeld door hergebruik van afvalwater en het gebruik van andere manieren van koeling.
